Microfoongevoeligheid

Gevoeligheid, de verhouding tussen de analoge uitgangsspanning of digitale uitgangswaarde en de ingangsdruk, is een belangrijke maatstaf voor elke microfoon. Als de invoer bekend is, bepaalt de mapping van akoestische domeineenheden naar elektrische domeineenheden de grootte van het microfoonuitgangssignaal. In dit artikel worden de verschillen in gevoeligheidsspecificaties tussen analoge en digitale microfoons besproken, hoe u de beste microfoon voor uw toepassing kiest en waarom het toevoegen van een beetje (of meer) digitale versterking de geluidskwaliteit kan verbeteren.microfoone signaal.
analoog en digitaal
De microfoongevoeligheid wordt doorgaans gemeten met een sinusgolf van 1 kHz bij een geluidsdrukniveau (SPL) van 94 dB (of 1 Pa (Pa) druk). De grootte van het analoge of digitale uitgangssignaal van de microfoon onder deze ingangsexcitatie is een maat voor de microfoongevoeligheid. Dit referentiepunt is slechts één van de kenmerken van de microfoon en vertegenwoordigt niet de volledige prestatie van de microfoon.
De gevoeligheid van een analoge microfoon is eenvoudig en niet moeilijk te begrijpen. Deze metriek wordt doorgaans uitgedrukt in logaritmische eenheden dBV (decibel ten opzichte van 1 V) en vertegenwoordigt de volt van het uitgangssignaal bij een gegeven SPL. Voor analoge microfoons kan de gevoeligheid (uitgedrukt in lineaire eenheden mV/Pa) logaritmisch worden uitgedrukt in decibel:
Met deze informatie en de juiste voorversterkerversterking is het eenvoudig om het microfoonsignaalniveau af te stemmen op het beoogde ingangsniveau van het circuit of een ander deel van het systeem. Figuur 1 laat zien hoe u de piekuitgangsspanning (VMAX) van de microfoon kunt instellen zodat deze overeenkomt met de volledige ingangsspanning (VIN) van de ADC met een versterking van VIN/VMAX. Met een versterking van 4 (12 dB) kan een ADMP504 met een maximale uitgangsspanning van 0,25 V bijvoorbeeld worden gekoppeld aan een ADC met een volledige piekingangsspanning van 1,0 V.